Obowiązek rozliczania przelewem
Rok 2020 przyniósł kolejne ograniczenia w wykazywaniu kosztów powiązane są z rachunkiem bankowym, na który idzie zapłata. Dla przypomnienia, gdy faktura jest równa lub gdy przekracza 15 tys. brutto i gdy jest wystawiona między dwoma firmami, to płatność musi iść przelewem. Patrzy się nie tylko na pojedynczą fakturę, ale na całą umowę. Dotyczy to również usług wykonywanych w sposób ciągły, cykliczny.
usługi ciągłe a płatność przelewem
Przykładowo może to dotyczyć umów z księgową. Zwykle miesięczna kwota za usługę jest mniejsza od 15 tys. brutto, w takim przypadku można płacić gotówką, aż do momentu gdy suma z wystawionych faktur (od rozpoczęcia współpracy) dojdzie do kwoty 15 tys. brutto. Wyjątkiem są umowy gdy od razu po podpisaniu wiadomo, że zapłaci się z umowy co najmniej 15 tys. Przykład, miesięczna stawka wynosi 10 tys – na pierwszy rzut oka, pierwsza faktura może być gotówką, ALE jak w umie jest podane, że jest dwu miesięczny okres wypowiedzenia, to od razu wiadomo, że trzeba będzie zapłacić co najmniej 20 tys, w tedy od pierwszej faktury obowiązuje przelew. Jak mimo wszystko zapłaci się gotówką, to faktura nie może iść w koszty podatkowe. I te przepisy obowiązują od początku 2018r.
Teraz od stycznia 2020 dodatkowo trzeba będzie zwracać uwagę na rachunek bankowy podany przez sprzedawcę. A dokładnie trzeba będzie sprawdzić czy taki rachunek występuje w wykazie podatników VAT. W wykazie rachunek bankowy jest umieszczany tylko gdy ktoś ma statut czynnego podatnika VAT. Wobec tego gdy ktoś ma firmę, ale nie jest VATowcem, to jego rachunek nie będzie wyświetlany w rejestrze podatników VAT. W takiej sytuacji spokojnie można robić przelew na każdy podany przez sprzedawcę rachunek.
Podsumowując, nowe ograniczenie dotyczy sytuacji gdy sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT i gdy faktura/ transakcja równa lub większa od 15 tys. i gdy przelew na konto z poza wykazu. To ograniczenie polega na tym, że trzeba będzie wycofać z kosztów wartość odpowiadającą kwocie, która poszła na złe konto.
Firmy zajmujące się faktoringiem gdy zapłacą nie na to konto co trzeba, będą musiały wykazać u siebie przychód w dacie i kwocie przelewu.
uniknięcie konsekwencji
Nie trzeba będzie zmniejszać kosztu/ wykazywać przychodu pomimo błędnego konta, jeśli w ciągu 3 dni od przelewu doniesie się do US sprzedawcy, że ten podał nie to konto co trzeba.
Przepisy obowiązują od faktur wystawionych od 1 stycznia 2020.
Podaję poniżej link pod którym znajduje się rejestr podatników VAT. Wystarczy wpisać NIP firmy. Wyświetlą się podstawowe dane o firmie – nazwa, adres, statut VAT, nr konta (dla czynnego podatnika VAT).
Firmowe konto bankowe
Z przepisów VAT wynika, że każda firma jest podatnikiem VAT. Jednak czynnym podatnikiem jest tylko ten podmiot, który dokona zgłoszenia do VAT i nie korzysta ze zwolnienia w VAT. Firmy zwolnione z VAT mogą w ogóle nie dokonać rejestracji, albo mogą się zgłosić jako korzystające ze zwolnienia.
Tu wspomnę o zapisach z ustawy VAT – nowość od września 2019. Teoretycznie każdy czynny podatnik VAT powinien posiadać firmowe konto bankowe. Jednak kary za jego brak wystąpią tylko w tedy gdy należy stosować MPP (jako sprzedawca oraz jako kupujący), albo gdy wystawia się faktury/ podpisuje umowy o wartości równej lub większej od 15 tys. brutto.
Firmy na VAT – bez stałych umów na większe kwoty, nie stosujące MPP, nadal mogą mieć prywatne konta bankowe. Brak konta firmowego u nich – wpływa tylko na wizerunek, wiarygodność, ale nie ma sankcji.
Firmy nie będące na VAT, jeśli nie mają kosztów z obowiązkowym MPP, nie muszą mieć firmowego konta bankowego.
Po założeniu konta firmowego, ma się 7 dni na zgłoszenie go przez CEIDG.
https://www.podatki.gov.pl/wykaz-podatnikow-vat-wyszukiwarka/